तुझ्या मुळेच तर माझ्या कवितेला जोड आहे,
म्हणूनच कि काय मला तुम्हा दोघींची इतकी ओढ आहे.
खर तर तू आणि कविता दोघी एकाच माळेचे मणी,
विसरू नाही देत मला तुम्ही दोघी ही जणी.
तूच आहेस कविता माझी, अन कवितेत हीतूच असतेस,
तू जवळ नसतेस तेव्हा तीच जवळ येऊन बसते.
अशाच घट्ट राहू देत तुमच्याप्रेमळ भेटी गाठी,
तू माझ्या कविते बरोबर अन मी तुम्हा दोघींसाठी.
माझ्यावर कविता नको करूस असे देखील बोलतेस तू,
कवितेत येऊन माझ्या प्रेमाचे सारे राज खोलतेस तू.
किती ही नाही बोललीस तरी माझ्या कवितेला माहित आहे,
अखेर माझ्या सोबत तीही तुझीच वाट पाहात आहे.
श्वास आहे ती माझा म्हणूनच कविताकरून जगतो,
काही नको मला... देवाकडे सार तुझ्याच साठी मागतो...
काही नको मला... देवाकडे सार तुझ्याच साठी मागतो !!
म्हणूनच कि काय मला तुम्हा दोघींची इतकी ओढ आहे.
खर तर तू आणि कविता दोघी एकाच माळेचे मणी,
विसरू नाही देत मला तुम्ही दोघी ही जणी.
तूच आहेस कविता माझी, अन कवितेत हीतूच असतेस,
तू जवळ नसतेस तेव्हा तीच जवळ येऊन बसते.
अशाच घट्ट राहू देत तुमच्याप्रेमळ भेटी गाठी,
तू माझ्या कविते बरोबर अन मी तुम्हा दोघींसाठी.
माझ्यावर कविता नको करूस असे देखील बोलतेस तू,
कवितेत येऊन माझ्या प्रेमाचे सारे राज खोलतेस तू.
किती ही नाही बोललीस तरी माझ्या कवितेला माहित आहे,
अखेर माझ्या सोबत तीही तुझीच वाट पाहात आहे.
श्वास आहे ती माझा म्हणूनच कविताकरून जगतो,
काही नको मला... देवाकडे सार तुझ्याच साठी मागतो...
काही नको मला... देवाकडे सार तुझ्याच साठी मागतो !!