सकाळी तीच स्वप्न बघत उठायचं ... उठल्या उठल्या मोबाईल हातात घ्यायचा...
आजतरी तिचा मेसेज आलाय का नाही..
ब्रेक फास्ट करताना.. तिचाच विचार करायचा.... "लग्न झाल्यावर रोज सकाळी कांदेपोहेच घालेन खायला"
हे हे... हे आठवून निमुटपणे चपाती घश्यात घालायची तिने"ब्रेक फास्ट झाला का रे?"अस नक्कीच विचारल असणार..
परत मोबाईल घ्यायचा .. मेसेज आलाय का नाही....
घराच्या बाहेर निघायच्या आधी फेसबुक उघडायच... काल रात्री तिला हाय केलेलं....
मी ऑफलाईन गेल्यावर तिने रिप्लाय केला तर नसेल...
नोटिफिकेशन बघायचं...मेसेज आलाय का नाही.....
घराच्या बाहेर निघायचं.... रस्त्यात कोणी सुंदर मुलगी दिसली..कि तिलाच आठवायचं..
प्रत्तेक येणा-जाणाऱ्या कपल्स मध्ये स्वतःला आणि तिला बघायचं तेवढ्यात मोबाईल वायब्रेट होणार....
"घराच्या बाहेर निघालास का रे?...."मेसेज असेल तिचा...-_-
मोबाईल घ्यायचा...तिचाच मेसेज आलाय का नाही.....
दुपारी... संध्याकाळी... असाच मोबाईल चेक करत बसायचं... फोन तर उचलत नाही ... निदान मेसेज तरी करेल... या खोट्या आशेवर पूर्ण दिवस मोबाईलशीच नात जोडायचं...
एकच प्रश्न स्वतःला....तिचा च मेसेज आलाय का? एकच उत्तर स्वतःला... नाही.....
रात्री ऑफ लाईन जायची वेळ आली...कि न राहून तिला हाय करायचं...
थोडा वेळ रिप्लाय ची वाट बघायची.... आणि निघून जायचं..
आजचा पूर्ण दिवस... आणि आधीचे दिवस आठवायचे...
आणि हळू हळू डोळे ओले करायला सुरुवात करायची.....
मग ओल्या डोळ्यानीच स्वतःच्या नशिबाला दोष द्यायचा....
आणि मनातच... उत्तराची अपेक्षा न करता.....
स्वतःला २ देवाला २ आणि तिला २ प्रश्न करायचे....
असच करायचं रोज....
साला....
ती नव्हती तेव्हा माझ्या सोबत फक्त तिचीच आठवण येत होती.
तिची आठवण काढून रडण्यात आणि रडवी गाणी ऐकण्यात एक वेगळीच मजा असते....