जीवाला ह्या वेड लावणे
झोपायच नाटक करतो
कोणी गेलं म्हणून
डोळ्यांची पापनी ओली झाली
ती आली आयुष्यात
एक वेगळी कहाणी
हे नैसर्गिक आहे
प्रत्येक जण प्रेमात वेडा
 हे आयुष्य नकोसे झाले
जितकी ओढ मला तुझी ..
एकाच ठिकाणी नसतो रे...
प्रेम करावसं वाटतं . . .
sorry रे शोन्या
स्वतःला संपवलं मी
एखादाच असतो
हेच खर नात प्रेमाच असतं...
मला फक्त तूच हवी आहेस
सर्व विश्व एकरूप व्हाव
तुझ मन शोधेल मला
तू नसलीस कि
तुझ्या आठवणींचा पाउस
हल्ली कविताच सुचत नाही
तल्लीनता
मनातले प्रेम चेह-यावर  दिसू देत नाहीस
तु पण माझीच आहेस ना
रोज मरणार नाही
जडला आहे
प्रेमात कधी कधी
खरच असे वाटते
मला खुपदा प्रश्न पडतो
दिसत नाही
एक जीव आहोत आपण
ती मुळात भांडतेचं त्यासाठी
ती मला विसरली आहे रे
तुझ्यावर प्रेम करण्यासाठी
क्षणांसाठी
स्वप्न माझे, मी गेल्यानंतर काय हवे
असल्याचा भास होतोय
आभास हा
खरचं प्रेम करणारं माणूस सापडायला भाग्य लागतं
शिकवलेस तू
कळत नाही
तू आयुष्यात येणं माझ्या हातात नव्हतं
तुच माझ जगं आहेस
अजूनही आहे
बाकी काही नाही